ساز ماندولین

 

ساز ماندولین که به گوش های اکثریت ما نا اشناست سازی شبیه به گلابی است که در قرن هجدهم در ایتالیا ساخته شد و سازی مضرابی از خانواده‌ی لوت است  بعدها ویناچیا از ناپل ساختار این ساز را به طور کلی تغییر داد کوک این ساز به وسیله‌ی یک سردسته روی نواک ویولن صورت میگیرد و  چهار جفت سیم فلزی روی آن قرار دارد در پهن ترین قسمت ساز خرک  موجود است  که کمی به سمت پایین زاویه دار شده و فشار بیشتری وارد کرده و صدایی قوی‌تر تولید می‌کند. صفحه‌ای که انگشت‌ها روی آن قرار می‌گیرند دارای ۱۷ پرده است که کمی بالاتر از بدنه قرار گرفته.

دراین مقاله توضیح بیشتری درباره ی  این ساز می دهیم.

نوازندگی ماندولین در اواخر قرن نوزده میلادی تا اوایل قرن بیستم در اروپا و آمریکای شمالی رونق پیدا کرد و بعدها این ساز  اندازه‌هایی از سوپرانو تا کنترباس ساخته شد.  ماندولین تبدیل به ساز سنتی موسیقی یونانی شده است و از جمله فیلمهایی که این ساز در آن بکار رفته، می توان به فیلم زوربای یونانی (1964) اشاره کرد.

اگر گیبسون/ لوار طراح ساز ماندولین باشد ، بیل مونرو از کنتاکی روش نواختن این ساز را تعریف کرد. نوازندگان دیگری بعدها ماندولین را در فرم‌های موسیقیایی مختلفی گسترش دادند، به ویژه در سبک کانتری جترو برنس این ساز را با به کارگیری کوک‌های جز و سویینگ با موزیک غربی همراه کرد. نوازندگان دیگری همچون دیوید گریسمن، کریس تایل و مارتی استوارت این ساز را به موسیقی پاپ و راک هم وارد کردند. 

در ماژورین آموزش آنلاین ماندولین توسط بهترین مدرسین کشور ارائه میشود و شما می‌توانید در هر کجا که هستید از این آموزش‌ها استفاده کنید. 

در این دوره سبک‌های کانتری، پاپ و راک و ترانه‌های معروفی که با این ساز در این سبک‌ها نواخته شده ، آموزش داده می‌شوند.

درباره ساز دف

درباره دف 

دف، سازی کوبه ای در موسیقی ایران است که به شکل  دایره ای بزرگ بوده و پوست نازکی بر روی آن کشیده شده است . در دوره ی اسلامی ایران، این ساز را برای حفظ وزن به کار میبردند، در مجالس عرفان رکن اصلی بوده که با آن سرود و ترانه می‌ خواندند. هنوز هم این ساز بسیار محبوب بوده و در بسیاری از موزیک‌ها و مجلس  نواخته می‌شود و به خصوص درمیان بانوان بسیار محبوب است. در این مقاله به بررسی ساختار این ساز پرداختیم. 

تاریخچه دف

دف در ایران به زمان باستان باز میگردد، در تمدن های ایلام، در حدود قرن های 7 و 8 میلادی با دف های چهارگوش می‌نواختند که هنوز هم در برخی کشور های عربی مورد استفاده است. دف دایره ای شکل اولین بار در تمدن مصریان دیده می‌شود. در ایران دوران صفوی دف و نی به همراه هم در مجالس سماع نواخته می‌شدند.

  در دوران پیش از اسلام، ردپای دف در موسیقی ایرانی و کردی دیده می‌شود، پس از آن و با ورود اسلام به ایران این ساز تنها در خانقاه ها و تکایای کردستان با ذکر سماع دراویش همراه شد. 

جغرافیای دف

از ساز دف بیشتر در آسیا و به ویژه خاورمیانه استفاده می شود. کشور هایی نظیر عربستان، عمان، ترکیه، عراق و آذربایجان، از جمله کشور هایی اند که دف در آنها رواج دارد.

در ایران هم، این ساز بیشتر در کردستان و کرمانشاه به کاررفته و جایگاه خاصی در میان آنها به دلیل وجود آیین های عرفانی، دارد.

ساختمان دف

کلاف دف، بدنه ای استوانه ای و کوتاه از جنس چوب است که برروی آن پوست حیوانات (نظیر آهو) و یا پلاستیک می‌کشند.

ساختمان دف از اجزای زیر تشکیل شده:

کلاف اصلی

پوست

حلقه ها

گل میخ ها

کمانه

کمانه حلقه ای چوبی با عرض 5 الی 6.5 سانتی متر استبا دایره ای که قطر آن به 50 الی 55 سانتی متر می رسد. ضخامت چوب از طرف پوست،  2 الی 3 میلی متر و از طرف پشت  1.5 سانتی متر است. 

کمانه‌ی دایره ای با تقارن، که پوست روی آن از طرفین یکسان کشیده شود، صدای بسیار زیبایی را تولید می کند . روی قسمت پشتی چوب، یک فرورفتگی ایجاد می شود که محل استقرار انگشت شست است و به آن  شستی می‌گویند.

کمانه دو نوع است:

کمانه ی یک کمه

کمانه از چوبی با قطر 1.5 سانتی ساخته می‌شود و طوری به هم متصل شده تا دایره ای شکل گردد. این نوع کمانه، از نظر وزن، نسبت به نوع دیگر سبک تر است.

کمانه دو کمه

از دو چوب با قطری حدود نیم سانت که روی هم جفت شده اند، ساخت می‌شود. این نوع از کمانه سنگین تر بوده ولی در برابر فشار نیز مقاوم تر است. 

پوست مصنوعی

پوست مصنوعی نسبت به طبیعی مزیت هایی دارد:

داشتن کوک ثابت

قابلیت کوک با نت برای هر دف معین

یک دستی ضخامت سطح پوست دف

یک دستی کشش و مواد سازنده

عدم جذب رطوبت

تاب برنداشتن کمانه به دلیل کشش یکسان پوست

نداشتن بوی نامطبوع

پوست طبیعی 

در ساخت دف با پوست طبیعی، از پوست حیواناتی مانند گوسفند ، بز، آهو و میش استفاده می‌شود. پوست مناسب باید کهنه باشد. برای امتحان آن نیز، اگر به پوست آب بزنیم نباید بوی نامطبوعی از آن ساطع شود.

حلقه ها

در جدار داخل کمانه، میخ های قلاب مانندی تعبیه می‌گردد که روی شان حلقه های فلزی 3 تایی و 4 تایی با فاصله ی ۳ سانت از پوست و یک سانتی متر از دسته پهلویی نصب می‌گردد.

گل میخ ها

به منظور مهار کردن و نگهداشتن پوست روی کمانه در قسمت پشت، روی ضخامت 5.1 سانتی، کمانه پوست را به وسیله ی میخ هایی  شبیه به پونز مهار می‌کنند.